Moe na een fikse wandeling

Gisteren mocht ik niet naar buiten. Ik weet niet of het te maken had met al die kinderen die op het pleintje stonden te nietsnutten en dingen kapot te maken (ook het gaas op ons balkonnetje, waar het baasje niet zo over te spreken was), of dat hij geen zin had, ik weet het niet. Om een beetje af te reageren heb ik maar hier en daar mijn tanden in gezet, wat het baasje ook niet op prijs stelde.

Dus vanmorgen ben ik weer in sneltreinvaart door de buurt gelopen. Een beetje te snel misschien, want achteraf was ik echt moe. Ik heb toen een bakje blikvoer gehad (jammie!) en ben een poos gaan slapen.



Toen het baasje na een hele lange tijd terugkwam van boodschappen doen, kregen Natasha en ik lekkere brokjes. Tash en ik hebben nog even gespeeld en vielen toen in elkaar pootjes in slaap.



Zie vooral het witte vuistje van Natasha onder mijn lichaampje. Daaraan kun je wel zien dat we verzot op elkaar zijn.

Zo, ik ga nog even een kattenslaapje doen (gaaaaap).

   ^. .^
Kopje van Rasheed.

Sleutelwoorden: Rasheed wandelen kinderen eten Natasha slapen